Kaç Kere Şiiri - Oktay Doğan

Nice uzun ince yollardan geçtim
Sırat köprüsünden döndüm KAÇ KERE
İki yüzlülüğü değil onurlu yaşamı seçtim
Maskeli insan yüzleri gördüm KAÇ KERE

Neler yaşadım, neler-neler çıktı karşıma
Ne geldiyse doğruluktan geldi başıma
Dost bildiklerim sebep akan gözyaşıma
İyi gün dostları gördüm KAÇ KERE

İnsanların hepsi kötü olamaz dedim
Bir parça ekmeğimi paylaşıp ta yedim
Daha sadık çıktı nankör dediğim kedim
Dost sandığım düşman çıktı KAÇ KERE

Haramı sokmadım asla aşıma işime
Yürek sevgimi verdim dostuma eşime
Melek sandım, şeytan düştü peşime
İnsan sandığım şeytan çıktı KAÇ KERE

Kirli gördüm yudum-yudum akladım
Aç-açık gördüm kana-kana tokladım
Nankör çıktılar; yüreklerini yokladım
Ak sandığım kara çıktı KAÇ KERE

Bu dünyanın kervanı yalanla yürür
Sahte sevgi insanları arkasından sürür
Camide dua, meyhanede küfür
Müslüman sandığım put çıktı KAÇ KERE

Bu nasıl onur, bu nasıl haya
Sevgi değil mi yaratılışımızdaki maya
Ömrümce kardeş oldum vahlara, vaya
Mayası bozuklara rastladım KAÇ KERE

Derdi dertlerin üstüne katladım
Düzenbazların gamını, kederini sırtladım
Her yüzüme güleni dost bilip atladım
Tutarsız insanlara rastladım KAÇ KERE

Yalnız Kurt’um çektiklerin yüreğinin eseri
Değmez ….. bırak artık kırgınlığı küseri
ALLAH’a sığınmaktır, acıların tek keseri
Adı insan alçaklara rastladım KAÇ KERE

16/10/2008-Perşembe Saat:05:30