Güneş soldu,
Gökte görünmüyor ay.
Yıldızlar söndü.
İnsanda görünmüyor kalp, vicdan.
Sevgisizlikte kaç dünya,
Kaç çocuk öldü biliyormusun?
Yüreğindeki kinle,
Bakma bana öyle;
Acı, acı.
Yüreğimi yakıp,
Umudumu söndürüyorsun.
Gülmeyen yüzünde,
Kaç insan öldü biliyormusun?
Boş gözlerle bakıp
Kardeşim deme bana.
İki yüzlülük içinde,
Hak deyip,
Adalet satma bana.
Bu yolda kaç çocuk,
Kaç insan öldü biliyormusun?
13.12.2012
Cahit KARAÇ
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 09:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevginin ve buğzun kıstasını bizi yaratan zat-ı zül-celal ta ezelden koymuş kardeş! Bu ilahi kıstasın çerçevesine girmeyen sevmekler aşk derecesinde bile olsalar sahiplerine anacak şekavet-i dünyeviye ve uhreviye getirir vesselam.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)