Kaç Hece Şiiri - Merve Etöz

Yalnızlıkla başlamalı tamamlanmaya
Üç hecelik bir hayata tutunmaya
Kim kimdir, ne nerdedir bilmeden
Öksüz gibi
Dünyaya ilk gelenmiş gibi
Ve başka da hiç kimse gelmeyecekmiş gibi
Kör,sağır,dilsiz kalır da insan
Bu kadar tekliği sindirebilir mi?

İştiyak hali uyanır kalpte
Yine üç hece üç koldan sarılır bedene
Yaşa der, gel der,
Gör, tanı ve sev der
Kimsecikler yokken etrafta
Kalabalık kitaplar satılsa sahafta
Söylesene sahaf
Senin bu kalabalığın kaç hece eder?

Sahafla hasbihale dalmışken ayaküstü
Camda bir kadın belirdi
Kapkara kocaman gözlü
Kara dutum,çatal karam,çingenem
Dedi sahaf
Sandım ki sahafın gönlü kadına düştü
Oysa o kitapların babası
Kelimelerin atası
Her hal için var bir mısrası

Baktı şöyle bir bana
Benim kadına bakakalışıma
Bilmezdim kendimi böyle
Rastlamadım içimde bu hale daha önce
Gözlerimin ve kalbimin
Ve tüm benliğimin
Bir an'da yokluktan varlığa
Issızlıktan kalabalığa
Sessizlikten coşkuya
Geçişini karşıladım umutla
Sahaftan öte ben şaşırdım
Kara gözlü kadına
Farkedilecek bir adam olduğumu
Gamzesini sunarak öğretti bana

İçeri girdi kocaman gözlü kadın
Aşkı anlat bana dedi sahafa
Öyle bir kitap ver ki
İçime işlesin acısı
Kalbim ağrısın aşkın şiddetinden

Bana baktı sonra tereddütle
Aşkı mı arıyordu acaba gözlerimde
Güven verecek sözlerim yoktu cebimde
Ama sevme iştiyakım vardı İhtiyacım vardı
Ve hatta
Bu konuda birikmiş zenginliğim vardı
Anlamış mıydı çabamı
Anlamış gibi baktı
Anlamıştı.

Elimdeki kitabı uzattım ona
Ve başladım kitaptaki mucize aşkı anlatmaya
İnandı kapkara kocaman gözlü kadın
Benim onda aradığımı bulduğuma
Kalbimin eşine rastladığıma
İnandığım kadar
O da inandı bana.

Sahaf bir buluşma yeri olur muydu?
Olmuştu
Bu durum çok da hoştu
Aşkı yaratanın aşkla yarattığı kalbim
Kocaman gözlü kadın karşısında tutuştu
Oracıkta sevdim onu
Sevgi kaç hece dedim
İki desem doğru olur muydu?
Kapkara gözlü kadın sayma dedi bana
Ve ekledi sonra
Güzel olan hiçbir şey sayılmaz
An'da saklı olanın büyüsü bozulmaz