Ben denizde yosun iken
Suya karışmış dedem,
Sonra "Güllü" ananem,
Sonra?
Hüznüm,kara kirpiklerimden
sökülürken...
Ruhumun saklı kubbesinden
Kılcal bir ırmak sızıyor,
gece sarkıyor üstüme.
Bir imge daha kuruyor
Dudaklarımda.
Bir bilsen,
Kaç harf tükürdüm
Dişlerime bulaşınca anlam?
Duvar dibine dökülen
mahalle ve kuşlar...
şimdi neredeler?
Sıyırıp tenimden çocukluğumu,
hangi dala astınız,kaptan?
Binersem geçmişin gemilerine
Gökyüzü kadar sınırsız,
Yağmur kadar saf...
Dur, sakın ilerleme!
Deniz tutuyor, kaptan.
İleride, yaşamdan bir girdap.
Gidenler, kalanlar...
Halka halka geçiyor günler.
Kaybettikçe tir tir titreyen aklım
Söyle, nerede kaptan?
Bağrımdaki taşın ısınan sesi
Sanki,
mercan nefesi
Ve derimin haritası
Alabora.
Kıvılcımın mahmuzu
Batırıyor gövdemi
Yavaş sür, kaptan.
Şu kıyıda çocuktum.
Şu kıyıda da.
Duvarlar ceviz içi kadar dardı.
Tutardı elimden dedem.
Kışlar, sobada kestane kavurmak
Kadardı.
Mahallede "Ortada kuyu var!"
Yandan geç, Osman abi.
Dikkat et, değmesin yakan top.
Birdirbir
Yelkenleri indir.
Dur. sakın ağlama.
Sağ sola sapma.
Demir at!
Demir at kaptan.
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!