Daha dün savrulmadık mı,
aşkın rüzgarıyla,
ve aşkın satırıyla,
düşmedik mi parça parça,
yenilmedik mi? …
Güneş aldattı bizi,
ay saklayamadı,
gizlenemedik koynunda gecenin,
yalnızmışız yalınayak…
Kuşlar ispiyonladı bizi,
çalıların ardında,
ısrarlı kornalara tempo tutarak…
Akrep yelkovanı öldürdü,
dakikalar silindi zamandan,
aktı hayat çabucak…
Dünya sıkıldı artık,
kestirmeden gitti yoluna,
okullarda kitaplar,
sildi mevsimleri…
Boşuna savaşmışız,
bir taneymiş canımız,
umut diye haykıran,
yürekler elimizde,
kalakaldık meydanda…
Puslu yarınlar
görünürken şafaktan
silindi güzellikler,
bir çöpçünün,
sert çalı süpürgesiyle…
Söktüler kaldırımları,
sevgililer gözü yaşlı,
sokak lambası kaldı ona hasret…
Arnavut kaldırımı,
asfalt oldu artık,
sayamıyorum bende,
kaç gün geçti,
sensiz…
06/12/2006,14:35
Bedri Kenan KaraalKayıt Tarihi : 6.12.2006 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)