ağır ağır yol alıyorsun,gün akşama,akşam sabaha varırken..efkar çıkmazında. keder nedir, tasa nedir, gam nedir tadıyorsun hücrelerine kadar....
kimseler olmuyor yanında, yada sen öyle biliyorsun..kalabalıklar ortasında sadece sen..bir sokak lambası bile yok ışığı yanan..sadece saatin tik tak sesleri karışan yalnızlığına.
öyle derin ilerliyorki hasret, kör bir bıçakla bin bir parçaya bölercesine..hiç bitmeyecek gibi..hep bu acı yüreğinde kalır gibi..öyle hissediyorum umutlar öyle sıradan..derman bile aramıyorum.
zaman diyor herkes
gül mevsimi geçiyor, hazanlar düşüyor her bir yaprağına..yağmurlar yağıyor..aynı yerde durup bana bu olanları seyrediyorum..
ağır ağır yol alıyorum
YİTİRİLMİŞ ZAMAN SANDIKLARIMIZ..BİR ŞEKİLDE BAŞKA BAŞKA KAPILAR AÇIYOR YENİ ZAMANLARA DOĞRU
isyanlar büyüdükçe sevda artıyor aksine..kalbimde o bitmez tükenmez sandığın sevgi birleşince yokluklarla dahada güçleniyor..isyanlar, özlemler karışıyor hayatıma..bana ait huylar değişiyor farkına varmadan ben..yada yeni yeni huysuzluklar yer ediyor bu efkar çıkmazımda.
kendi kendini çözemez kördüğüm misali.
ağır ağır yol alıyorum
biliyorum artık..
masalları böyle öğrettiler bize..hep üç elma düşecek..bize düşen belki yaşanası bir aşk olmalıydı..elmadan vazgeçtim..bu kurallardanda. yeni kapılar açtı bize zaman tüm kayboluşların içinde..
yeni umutlar açarmı güller gibi..ruhumuzda..BİLMEM..
hesabı bizde, cevabı bizde, sevdası bizde.
BİR AŞKTAN VAZGEÇMEDİK....HALA NEFES ALIYORSAK..
gün gelip güldüğümü, gün gelip acizliğimi düşünüyorum..ilerlerken kıyı, köşe..ve bedelini, ödenen bu öykünün.
yeşil hüzünler geçse gözlerimden..
çilesini boşaltsa gönül..sonsuz akan ırmağa yinede bitermi hatıralar
yeniden..yeniden niyetlenen sevgilinin bahçesinde
ömür bitiren ölümün yarası sarılırmı
bıraktığın bir sarı gül yetermi susturmaya hicranımı
aşkın yasası değişmez..
varsın gidenler dönmesin..
yolcuyuz nasılsa birgün gönlümüzdeki sefere.....
.Necla Argüz.............02 09 2010
Kayıt Tarihi : 2.9.2010 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sizin deneme dediğiniz bu güzel betimlemeyi ben çağdaş şiir anlayışıyla okudum. Gerçekten şiirsel bir duyumsamanın derinliğinden yüksel duyarlılık insanın benliğine derin bir sızı gibi dolarken insan bu dizelerden derin bir haz, ya da derin bir üzüntü algılıyor. Lirizmin acı verdiği duygusallaştığı anlarda insan yaşamsal acılarını bir kez daha anımsayarak, bilinçsizce bir boşluğun içine yuvarlanıveriyor. Özel antolojimde. Tam puan ve sonsuz başarılar.
TÜM YORUMLAR (72)