Kaç geceyi gömdüm sensiz, ömrüme,
Bitmeyen yollarda yürüyen benim.
Karanlık matemi titrek elimle,
Çekip de koynuma uyuyan benim.
Dayanamaz oldu kalbim bu aha,
Uzayan geceler çıkmaz sanbaha,
Benim gibi mecnun var mı bir daha,
Akşamı, sabaha bürüyen benim.
Sinemde durmadan yanan ateş var,
Hasretin uyuyan dağları sarar,
Gidip de dönmeyen ah o nazlı yar,
Gölgemi ardımda sürüyen benim.
Yılların saçıma mirasıdır ak,
Ne olur halime gel gönülden bak,
Kalbimi kül ettin, ruhumu da yak,
Çatlayan toprakta kuruyan benim.
Sen bilmezsin neden ağladığımı,
Sel yataklarında çağladığımı,
Kaderi ecele bağladığımı,
Gün be gün eriyip çürüyen benim.
Çatlayan toprakta kuruyan benim,
Akşamı, sabaha bürüyen benim,
Gölgemi ardımda sürüyen benim.
Kayıt Tarihi : 4.8.2006 10:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!