Kaç Çentik Attım Ağaçlara Sen Gideli

Kaç Çentik Attım Ağaçlara Sen Gideli

Bir serap gibisin...
Ardından koştukça gece gündüz
Daha bir uzaklaşıyorsun...
Beklemelere gömülüyorum..
Karanlık beklemelere...

Gecenin karanlığını giyiyor beklemelerim..
Umudumu yitirdiğim bir anda
Yeni bir serapla geliyorsun
Sana uzanmış muhtaç ellerimin arasına..

Sarılmak istiyorum..
Öpmek..
Sindire sindire koklamak tenini...
Sarmak istiyorum tenini
Kollarım açılıyor...
Kolarım kavuşuyor..
Bir boşluğun sarmalında
Kala kalıyor kolarım..
Birbirine kenetlenmiş olarak.
Ve sen yoksun...

Yokluğuna çentik atıyorum ağaçlara...
Her bir ağaçta kaç çentik oldu,
Kaç takvim yaprağı koparadım,
Ve kaç umudu saldım rüzgarlara...

Meltemce gelişin
ve fırtına gibi gidişin yok mu...
Küllenen yürek ocağıma
çıngılar düşürüşün...
Ve apansız gelişlerin gibi
apansız gidişlerin yok mu...?

Seveni ne öldürebilir ki..?
ne öldüre bilir ki daha...
Beklemelerin sarı dolamalı kundağında

KÖMEN