Ne kadar zormuş sensizlik.
Geceler beni kovalıyor.
Karanlığında boğmak için.
Sokaklar sessiz kaldırımlar dilsiz.
Rüzgar dövüyor savuruyor beni.
Ben kaçıyorum geceleri.
Dünyanın en zor şeyiymiş kaçak yaşamak.
Sığamıyorum kendime bile.
Ne kadar zormuş sensizlik.
Gökyüzü kapkara,bulutlar ıslak,
Dışarıda hüzün geziyor,
Sessiz çığlıklar atıyor,
Sanki dünya batıyor……
Güneşim olup gel bana,
Ömrümü veririm sana…
Yüreğimde ince bir sızı,
Durmadan ağrıyor,
Gece peşimden haykırıyor.
Kaç gönül hırsızı……..
Yakalarsam dinmez gönül ağrısı…….
Kayıt Tarihi : 1.9.2007 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...........................
Saatler durgunlaşır
Yıldızlar hasretimden kayar
Ayaklarım üşür göğsüm daralır
Sen yine yoksun
Bugün en acilinden haber yolladım
Ne gitarından bir ses
Ne de parmaklarında bir titreme…
Sen diye biri yoktu
Yoksa sizin oralara hiç mi
Rüzgarlar esmez
Öyleyse bir kerelik sözünün eri ol
Benim için bir terasa çık
Senin için tutuşan bir yürek…
Dünyası depremlerle sarsılmış
Umutlarını gelecek habere
Tatlı bir gülüşe bağlamış
Bir boynu bükük göreceksin
TÜM YORUMLAR (2)