Kaç Bahar Var Şiiri - Dilek Özdemir

ve oysa ki tanıktı gökteki ay
suyun sesi ışıklıydı
yarıgecenin yumuşacıktı güzelliği
uzakta kentin ışıkları yanarken
dokundu gözler yüreklere
ibadet eder gibiydi bedenler
buram buram yürek koktu da gece
ulaştık da evrenin renk cümbüşüne
söylenemeyen sözler çöktü araya kurşun gibi
suskular ağı sardı birden dilleri
buzullara gömüldü ateşten gözler
eller kelepçelendi

aysızdı artık gece
ve ben silahsızdım
kan kadar kırmızıyken hüzün
muska yapıp taktılar karanlığı sol göğsüme

taktılar ya bilirim
çocuklar da karanlıkta büyür ana rahminde
bir de bilsem kaç bahar daha var yaşanacak