Kaç Arşınım Kaldı Sende?

Her gün yeniden başlıyor hayat,
Melekler umut bırakıyor,
Yalnız başılığımın kapısına
Ruhum yıkanıyor, penceremden giren
Yeşil, sarı bahar kokularıyla
Bu gün bir savaş daha başlıyor,
Ölümle yaşam arasında

Boğazımda düğümlenip kalan aşk
Söyleyemedikçe içimde sır kalıyor
Bu dipsiz kuyuda dolanıp duruyorum
Çaresizlikler imkânsızlıkları doğuruyor
Bir güne bin bir gece hak mı Sultanım
İyi ki içimde sen kalmışsın

Azad edilmiş köleler Sahra çöllerinde
Gözbebeklerimde güneşler yanıyor
Sonunda sarı ışıklar derimi yüzüyor
Kavimler göç ediyor düşlerimde
Haramiler tutmuş bütün yolları
Yol bilmeyen kervana katılamıyorum

Boşvermişliği deniyorum,
Düşünce çıkmazlarındayım
Penbe düşlerim morardıktan sonra,
Artık yalanlara da inanasım gelmiyor
Kanadı kırık kuşlar gibi uçamıyorum

Karanlığa bir ışıkta ben mi yakmalıyım?
Geçmişe değil geleceğe mi bakmalıyım?
Nazarlara boncuk mu takmalıyım?
Neden koşuyorum hep peşinden?

Bu hayatta şeytan tüyü var
Kandırmak için yine bana yanaştı
Ona niye yeniden kapılanıyorum?

Hayat, tüm saatleri dolduruyor heybesine
İnanamadım hiç, beni böyle sevmesine
Yıllar yılı yaşadım hep öylesine
Yeryüzü, bir defa olsun doğruyu söylesene
Kaç arşınım kaldı sende?