Kaç Akşamdır Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Kaç akşamdır uyuyamıyorum
Gözlerim hayalini bekliyor
Telefonum 'ha çaldı çalacak' diyorum
Geceler hiç tükenmiyor
Sessizliğimde boğuluyorum; ben hiç uyumuyorum...

Kaç akşamdır uyuyamıyorum
Balkona çıkıyorum
Yıldızlarda gözlerin saklı, parlıyorlar
Onlar bana bakıyor,
Yüregimde bir yangın alev alev yanıyor
Sensizlige alışamıyorum....

Kaç akşamdır uyuyamıyorum
Sessizliğim bu kadar derin olmamıştı
Ve hissetmezdim sensizliğin acısını derinden
Gözlerimden damlayan her damla
Seni sevmezdi yeniden
Yeniden, yeni baştan yıkmazdı bu kalbi
Ve tertemiz Seni saklamazdı karanlığında
İşte bu yüzden, seni hala deliler gibi seviyorum Birtanem

Kaç akşamdır uyuyamıyorum
Hayalinle konuşuyorum bu ıssız odamda
Duvarlara resmini çiziyorum
Uyursam gideceksin diye korkuyorum
Korkuyorum gecenin alazında
Bir dee;
Görenler 'Kendi kendine konuşuyor deli diyecekler' biliyorum
Desinler aldırmıyorum
Ben zaten Senin için deli oluyorum..

Kaç akşamdır uyuyamıyorum
Ateş böcekleri bile elektriklerini kesmiş uyuyorlar
Denizler dalga boylarında gizlenmiş
Ay artık gözlerini kapatmış
Güller kendi dünyasında yol almış
Bir ben kaldım karanlığında ortasında gecenin
Gölgenle yürüyorum, acıların derin...!

Kaç akşamdır uyuyamıyorum
Bilsen kaç kez Sana yazmak istedim
Ve kaç kez kaçmak istedim yüreğimden
Ellerim gitmedi, beynim kabul etmedi
Ama dayanamıyorum Birtanem
Şimdi ardından şiirler yazıyorum
Ve kalemim çaresizlik içinde
Diz çökmüş önümde
Geleceksen şimdi gel, yüreğim aydınlansın
Uyumak istiyorum Sonsuzluğum yeniden
Yeni baştan Güneşim olmanı
Ve gölgenle baş başa yol almak
Uyumak istiyorum seninle yeniden, yeni baştan....!