Kâbusun Nefesi - Gotik Şiiri - Osman Akçay

Karanlık ormandaki kabristana çağırır
Katilin adı gizli tuhaf hece taşında
Mezarın etrafında ecinniler dans eder
Sana sarılmak için sessiz sessiz yaklaşır

Baykuşların çığlığı parçalar sessizliği
Soğuk bir nefes okşar birden ense kökünü
Gecenin ıssızlığı ruhunu esir alır
Geçmişin hayaletleri kâbus gibi sarar

Ay kanla süzülürken suç ortağı semadan
Soğuk terler dökersin nedensiz durmaksızın
Hapsedilmiş korkular belirir kâbusunda
Kaybolmuş çığlıkların kulaklarını deler

Çürümüş bir mortoyla hesaplaşmak isterken
Tüm komşu mezarlardan feryatlar yankılanır
Gazeller üzerinde attığın her adımda
Çaput bağlı ağaçlar hep adını fısıldar

Lanetli sis süzülür sonsuz dehşet içinde
Mezarın altındaki seni ona çağırır
Toprağı kazmak için kabrine vardığında
Kanlı eller uzanıp boğazına sarılır

Dr. Osman Akçay (Seğmenoğlu)