Kafesinden çıkardım özgür koyup kuşları
Hüzün çizen ressamın yıpranmış defterinden
Dümdüz ettim elimle yükselen yokuşları
Dünyaya neşe yağdı güneşin iplerinden.
Yalana dostum yine muhtacım ya morale
Gece gördüğüm kâbus salıverdi bu hale.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta