Kafesinden çıkardım özgür koyup kuşları
Hüzün çizen ressamın yıpranmış defterinden
Dümdüz ettim elimle yükselen yokuşları
Dünyaya neşe yağdı güneşin iplerinden.
Yalana dostum yine muhtacım ya morale
Gece gördüğüm kâbus salıverdi bu hale.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta