Kabuslar Şiiri - Hüzün Yücel

Neden soruların ardına gizlenip gittin?
Tek bir açıklama, tek bir sözcük bırakmadın ardında
Belki döneceksin, belki de dönmeyeceksin
O gün attığın mesaj, belki bir veda idi
Kim bilir
Ama söz vermedik mi biz, daha yolun başındayken
Ne olursa olsun, dürüst olmayacak mıydık birbirimize?

Peki, ne oldu?
Ben nerde hata yaptım
Ne oldu da aniden kayboldun
Neden ya, neden...
Neden bir açıklaman olmadı?

Hiç mi insan değilsin, hiç mi değer vermedin
Sadece boş kalan bir kaç günün
mutlu geçmesiydi belki bu yaşananlar
Şimdi o mutlu geçen 200 saati düşünüyorum
Yalan mıydı, yoksa bir rüyamı
Eğer rüyaysa kabul
Ben hiç rüya görmemiştim,
hep kabuslarla uyanırdım.
Demek ki rüyalarım da olabiliyormuş deyip,
Kabulleneceğim
Ama ya bu rüya değilse, tamamıyla gerçek ama sanalsa
Gördün mü ne yaptığını,
Gördün mü, giderken ardında bıraktığın enkazı?
Şimdi daha da güçsüzüm
Şimdi daha bir korkuyorum gerçeklerden
Ben neden hep bunu yaşıyorum
Neden mutluluk sadece saniyelerin ardında gizli
Hep mi böyle olacak
Olmaz tabi,
Çünkü benim adım HÜZÜN
Mutluluk değil ki
İşte böyle sevgili günlük
Bir yığın soru ve cevabı yok
Sanırım bir düş gördüm, ardından da uyandım
Ve yine kâbuslarıma geri döndüm...

01.07.2005 – CİHANGİR
Saat: 03.15