Ölüme kurulu zaman Şiiri - Arap Kurt

sevincinizi yarım bırakmak istemezdim
hele de zafer sarhoşu iken
ama ölüm var!
ölümlü insan
yalan bu dünya
bu dünya yalan
kutup ayazı
cehennem ateşi yetmez
irkilmeye

çılgınlık bir yere kadar
sonrası iğrenmekle eş değer
çekilmiyor bir yerden sonra
ne kibir
ne de riya
desem ki ölüm var
şu an
hiç kimse inanmaz buna
ölümü ertelediniz sanırım
ömrünüze ömür kattı anlaşılan
dev aynasına benzeyen bu sanal dünya

oysa gerçek
hemen yanıbaşımızda
karşıda
çocuklar kıyıya vuruyor
birer ikişer
can pazarı kuruluyor azgın sularda
kadınlar ayak üstü
ayak üstü yollarda doğuruyor
karagözlü
kara yazgılı çocukları
hem de bu çağda
bu coğrafyada
emzirdikleri korku ve endişe
kin ve nefret akıyor memelerinden
sadece bir iki damla ana sütü
çocuklar küskün doğdu hayata..

ortadoğu
ortadoğu kabusa dönüşen rüya

babalar
her çocuğun kahramanı
dağı andıran babalar
başları öne eğik
gözleri; uçurum kadar dipsiz
bakıyor ayak uçlarına
utanç ve korku
birde ölüm var
ölenler var
kim
ve; ne için
neyin uğruna
anlam veremiyorlar
yürüyorlar
ama yürüyorlar
ulaşmak için insanlığa...