Kâbus (Zindandan) Şiiri - Fatih Kaya

Dağılın önümden kara bulutlar,
Bir garip son, titriyor bahar,
Çıkarın kolumdan zincirlerimi,
Ne garip bir son, garip bir hayal,

Susun, susun diyorum zindan ağları!
Düşün masaya, beyninizdeki örümcek kozları,
Bu fani zindan mı zalim olan, kayadan?
Yoksa nakışlayan zanaatı, emektar usta mı?

Zindan değil sanki hıçkırık bağları,
Üstü kapalı dam, demir parmaklıkları,
Özgürüm, gidiyorum, dumanı tüten demir yolundan,
Sigara sonundan dön, kiriş başından dön, dön kiriş sonundan.

Gece beynime giriyor ölü ustalar,
Her ölüm bir çiçek, inliyor dört duvar,
Bu yol değil köyümün üzüm bağları,
Bismillah de cellât, sıkı ör bağları,

Zindandan; dan, dan sesler geliyor sehpadan,
Bu acı değil urgan, son nefes, son ilmek,
Ne kadar sancısan da ah ciğer, ah gömlek,
Ruhum üstat, gömleğim fişek, son küreği mezara üstat serpecek.