Kabus(Yalnız karanlık II)
Uyandım yine uykudan
Demir atlı kara şövalyeler geldi
Haydutlar zebaniler eşkıyalar
Genç kızları bir bir kesti.
Uyandım yine uykudan
Saat geceyi on geçti
Büyücü Oz’un eli elime değdi.
“-Kırk katır mı? yoksa kırk satır mı?
Dile benden ne dilersin.” dedi.
Uyandım yine uykudan
Gece mor karanlıktı
Ay kıpkızıl,yıldızlar sönmüş
Dağlar volkana dönmüştü.
Uyandım yine uykudan
Seni baktım taa uzakta gördüm.
Sana ulaşamadım
Senle konuşamadım.
Sana dokunamadan öldüm…
(TM, Foça
30 Ağustos 2005, (03:52:11-11:04:00)
*(Yazı Foça’da geçiriyorum kayınpederim ve eşim her gece yen komşuya gidip okey oynuyorlar ve gece yarısı geçe saat 2-3 gibi geliyorlar onların tıkırtısından uyanıyorum ve uykum bir süre kaçıyor öyle bir akşamdı bunu karaladım)
Kayıt Tarihi : 25.3.2006 11:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!