yokluğunda yaşadığım günmüydü aymıydı?
gün sandığım sanki dolunaysız geceydi
tanıdığım her insan neden yabancıydı
anladım üzerimde ki ağırlık karabasan değildi
demek ki nefesim ondan kesilmedi
belli ki bu sensizliğin azabıydı
bir an serap diye seni görsem her şey düzelecekti
ya da sesini duysam bu ızdırap bitecekti
kabus olsa geçip bitip gidecekti
benim sonum ha geldi ha gelecek
sen gelmeden bu azabın sonu gelmeyecek
Kayıt Tarihi : 1.11.2016 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!