Eski ve yıkık dökük bir konak,
Bir çocuk yaşamın Baharı’nda
Öyle bir kabus ki,İçinde yaşamak,
Hayatın İlkbaharı’nda
Annesinin aklı kıt ve zayıf,
Öyle yaratılmış garip,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta