Simsiyâh bir gece gibi gözlerime bakıyordu,
Saçlarını savururken, “Kimsin? ” dedim, “Gül’üm” dedi.
Uzanıp tutmak istedim, alev alev yakıyordu;
“İşin yok mu senin? ” dedim; güldü, “işim ölüm” dedi…
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta