Çağırmış geceyarısı düşleri kabuslarına
Gecenin buhranı es diyor biraz rüzgara
Bekledi, bekledi elinde kalanları
Kaybolup gitme korkusu, yaşamın en derin sorgusu
Evrimlerini tamamlayan gece bekçileri
Yüzleşmekle olduğum gerçeği sundu bana
Bir mezarlıkta, ellerim toprakta
Kaybolmuşluğum kol geziyor
Korkum koynumda
Yalnızlık şimdi başladı toprağa dokunduğum anda
Başka bir anın, zamana yansımasında
Tarih yok saatler tıkırtıda
Güneşin doğmasına adım kala
Gökyüzüne baktı ve örttü üstünü kendi yalnızlığıyla..
Kayıt Tarihi : 26.7.2007 14:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
