Kabus Şiiri - Cihat Şahin

Şeytan telkinde, nefis baskıda,
Aklım çalışmıyor, sanki dumurda!
En ciddi mesail, çoktan askıda,
Kalp naçar kalmış, gedik var surda!

Cahiller âlemde, âlemse yasta,
Duygular ifratta, ruhlarsa yasta.
Baldıran sunulur, gümüşten tasta,
Vicdanlar ağlıyor, izanlar turda.

İlan-ı harp etmiş, hasseyle kulub,
Girmişler cidale, idrakle kalıp.
Şimdilik meçhuldür, galiple mağlup,
Vicdanlar mantıklar, değil huzurda.

Heva ve heves, tazeler atak,
Arzuda hedeftir, sefahat batak,
Gerekir bunlara, tazipli kötek!
Düşmanı sokarlar, durmadan yurda.

İmanlar nakıstır, etkisi zayıf,
Dillerde sadece; ”teessüf hayıf”.
Sabırlar mefluçtur, bedenler nahif,
Yem olur emanet, kuşa ve kurda.

Kimliği sorarsan, falanla filan,
Ahmet’le mehmettir, ayşeyle nalân.
Hepside gerçektir, zannetme yalan!
Manzara böyledir, burada orda!