Kabus Şiiri - Hakkı Hakan Kaya

İşte yine geliyor üzerime üzerime,
Havada bir sancı soğuk bir pus.
Nazlımı gördüm düngece yine,
Ne gülüyor, ne ağlıyordu,
Donuk ve üryan
Lanet olası bir kabus...

Burası bizim evimiz
Toprak yorgan, taş yastık,
Kelle avuçta yürüyoruz
Kulaklar pusuda eller tetikte,
Ha bir mermi yedik toy bağrımıza
Ha bir mayına bastık...

Hiç gitmiyor gözümün önünden,
Sanki beynime murçla kazındı,
Yediğinde ilker çavuş,
Kahpe kurşunu göğsünden,
Dizlerim çözüldü dünyam karardı.
Daha dündü be daha dün,
Yeni doğan bebesinin haberini aldığı,
Şimdi o bebe ilker çavuşsuz,
İlker çavuş yarınsız kaldı...

Ulan hayat sen ne acımasızsın.
Hiç gözümü kırpmadan,
Alnının ortasından vururdum,
Es kaza karşıma çıkmazmısın.

Düşün be biraz, düşün
Düşünki belki yüreğin dağlanır
Düşünki o an ilkerin göğsünden
Cihana doğru beyaz bir güvercin havalanır.