Kabus Şiiri - Canpolat Pak

KABUS

Kötü bir kabus gördüm Mahbube abla
Büyümüştüm...
Ve dikenler de büyümüştü bahçelerimde
Gül kanı sızıyordu hayatın şahdamarından
Ve utancından kızarmış sular çağlıyordu
Usul usul ırmakların altından
Köprüler tutulmuş,yollar tuzaklı,kuşlar vurulmuştu
Nefes nefes savrulmuştu baharın külleri üzerime
Büyümüştüm
Emziklerde biber
Şefkatki ellerde nasır
Ak saçlı bebekler de büyümüştü
Nennisiz beşiklerde
Titriyorum tut ellerimi
Kır yalancı aynaları
Dayanırsa kapıya karabasanlarım
Çağır Güneşimi
Uyandır rüyaları
Çünkü ben çocuk halimle
Şimşekler çaktım simsiyah günlere
Çünkü ben kimsesiz uçurtmaların ipine sarılıp
Firar ettim kabuslar dünyasından
Ve damla damla süzülerek melek kanatlarından
Bir tutam aydınlık getirdim sana
Karanlıkların tiranlığından.