Kabus Şiiri - Erol Başçı

Dönüp duruyorum yerimde
Gittikçe ağırlaşıyor bedenim
Kayboluyorum,
Yok oluyorum sisli geçmişimde..
Baş mı yastıkta, yastık mı başta?
Terliyorum..
Ruhum neden telaşta?
Kimdi yorgun bedenimi ittiren?
İçimdeki, hangi ben?
Çelmeyi takıp da düşüren..

Yüz kere saydım
Yüz kere kaldırım taşlarını
Yüzünde de yanlış, yüz kere ruhumu baydım..
Ah, kıramadım abaküsün hatırını;
Yine olmadı
Ben, ben...
Caydım..

Bu, kim bendeki, yüzmeyi bilmeyen?
Az mı gitmiştim ki?
Salacaktan kızkulesine,
Hem de tersine tersine..
Ah Arşimet,
Kaldırmıyor beni bu su
Boğuyor Arşimet, yardım et..
Yukarıda ışığı görüyorum ama,
Hep dışarıdan bakmıştım akvaryuma
Çık çık bitmiyor bu derin
Kaç nefesim kaldı ki?
Bu sırtıma batan çarşaf,
O zaman urganlaştı belli ki..

Ulan!
Ben bu termodinamikten ne zaman çaktım?
Öyleyse;
Kim tutuşturdu diplomayı elime?
Bu yaşta demek,
Baştan okuyacaktım..
Ah..!
Lanet olsun kaderime

Hah! Cevdet..
Yetiş çabuk
Söylesene be
Doğrumu bu bilmece?
Yalan, değil mi?
Yalan?
Olamaz böyle herşey abuk..
Söyle!

'Heh he.. Abi yine bi tarafın açıkta kalmış gece'