Kurumuş ağaçlarla dolu bir ormandayım
Uzun geceler çökmüş, korkunç boşluklarına...
Uzadıkça büyüyen, derin bir uykudayım
Yapraklar boyun eğmiş, ölüm rüzgarlarına..
Ya ağaçlar değişti, ya ben çıldırıyorum..
Bu esrarlı sükuta mana veremiyorum
Titrek yapraklar susmuş, dereler akmaz olmuş..
Kuru dudaklarıma bir pınar arıyorum
Ruhuma korku salar, manasız haykırışlar..
Büyüyen gözlerime bir ışık arıyorum
Her yerde değişmeyen ölü, solgun bakışlar..
Ölümü nimet bilip, ona yalvarıyorum! ..
Kayıt Tarihi : 31.10.2005 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!