Örtünsün perdeler kapansın aydınlık
Seddini çeksin, kapsasın beni yalnızlık
Kesilsin tüm sesler ötmesin kuşlar bile
Dursun zaman, dönsün eşya durağan haline
Sonra sen gel gafletimin ardından
Uyandır beni en kötü kabusumdan
Sar yaralarımı, iyileştir beni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta