Karanlık bir tünelin ortasında kalmış gibiyim. Geriye dönmem mümkün değil, ileriye de gidemem.Hem kimselerde yok burada, beni burda kim bıraktı.
Göz gözü görmüyor, gece desem değil, dışarıda
Sanki kuş cıvıltıları var gibi. Tünelin içi çok karanlık, sanki yarasalar cirit atıyor. Korkuyorum,
Çıkış yolum yok, Her tarafım insan çığlığı kaynıyor. İşim ne benim burda, acaba çıkış yolu var mı bu tünelin?
Hiç araç geçmez mi buralardan? Ya insan, hiç insan yaşamaz mı? Yoksa
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta