ateş böceklerini görünmez kılan bir karanlığın içindeydi evi.
sabah olduğunda öten horozların,
sesinin kısıldığı noktada.
insana hasret bir çift göz,
sevgiye muhtaç bir çift el,
ve kendini yitirmiş bi zihin taşırdı,
tüm gün bedeninde.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta