Kabus Şiiri - Muhammet Bahadır Çetin

uyandım ilk ölümümden
arzdan ömürlerce düşerek
hasret kaldım göz açmaya
yuvam oldu artık ürpermek
hiçlikte toplandım düşmüşlerle
güldüler kahkahalarını dökerek
kime çizip anlatacağım kabuslarımdaki iblisleri?
söyle, yoksa delireceğim

cenin olup yükselmiştim
günahsız sandığımda kendimi
ruhu olan kan pıhtısıyım ben de
ne zaman kanıtlayacağım bildiğimi
denedim ama bedelim meçhulde
kanımca azrail ödeyemez kefaretimi
diriler defterinde mi ismim yoksa ölülerde mi?
söyle, yoksa delireceğim

düşünüyorum zannımca bilinçli
bir intihar gibiydi düşüşüm
anlamak üzere lüzumumu sundum
aklım kötürüm, kalbim kötürüm
elim avcum harap tekerrürden
fuzuli kaldı müddetimde ömrüm
ilahi bir varlığın mırıldanması mı duyduğum?
söyle, yoksa delireceğim
söyle, çünkü bir anlama yetişmeliyim