Gidiyorum kal diyen yok
Yanıyorum
Mezarlıklara savruluyor küllerim
Küllerim toz duman
Dağılıyorum
Bana gökyüzü oluyor mezarlıklar
Gülümsüyorum
Tanrım,
Kim çok görüyor bir parsel gökyüzünü
Ölemiyorum
Bi’ lokma tadına bakıyorum gülüşünün
Gülüşün masum, gülüşün toz pembe
Doyamıyorum.
Ellerin fırtınam ellerin rüzgar,
Tutamıyorum.
Çık yola rüzgar, kokusundan bul götür beni
O’nu bulamıyorum.
Yola düşüyorum
Kanlı bi’ smokin üzerimde
Kal diyen bu şiir
Yaka cebinde
Kabus bu ya,
Yanına uzanıyorum, çıkmaz sokaktaymışım
Sevemiyorum.
Kayıt Tarihi : 22.11.2022 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!