KABUS !.
Mutluluk tablosu sanki yıkıldı,
Ayağıma tabut deydi takıldı,
Kefeni görünce canım sıkıldı,
Sensizlik kabusa dönüştü bir an.
Gökyüzü gürledi, şimşekler çaktı,
Gözlerden yanağa kanlı yaş aktı,
Düşmanlar seyrine hayretle baktı,
Sensizlik kabusa dönüştü bir an.
Odalar boşalmış,yarim görünmez,
İnsan ölmeyince kıymet bilinmez,
Anılar hep yaşar, mazi silinmez,
Sensizlik kabusa dönüştü bir an.
Rüya mı, gerçek mi inan şaşırdım,
Sarhoş muşum gibi bardak taşırdım,
Dilim tutulunca dudak ısırdım,
Sensizlik kabusa dönüştü bir an.
Kıyamet yaşattın rüyamda bana,
Öyle üzüldüm ki ölünce sana,
Zekiyi bırakıp gitme yabana,
Sensizlik kabusa dönüştü bir an.
9-10-2003 ZEKİ ÇELİK
Kayıt Tarihi : 20.2.2022 21:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/20/kabus-221.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!