Kabus Şiiri - Yılmaz Erbay

Dakikalar saatleri,
Saatler karanlığı kovalarken
Yeni bir güne uyanamamak
Tek derdimiz değil artık
Nefes almak

Nefesim dediğimde
Değerini anlayamamışken

Gel

Ölüm gözlerimden
Yaşadığını sananların çırpınışlarını
Sahte yüzeylerinde neşe saçarak dolaşanları gör

Öyle ki

Yaşamın her anında kurduğumuz
Hayallerin ortasında bir başına
Yüreğinin parçaları avuçlarında
Dağılırken o büyük rüya
Acısının ağırlığında öl

Hafi