Kâbus... Şiiri - Kemal Yavuz

"Dokuz yaşında bir kız çocuğuydum,
tecavüze uğradımda..."

Gözlerim idrar dolu bir bok çukuru,
Ağzım kusmuk dolu...
Otuz iki dişli bir pitonun içindeyim...
Nasıl girdim? Çıkabilir miyim?
Uyana bilir miyim, bu kâbustan? ...

Kaynar sular, yıkıyorum kendimi,
temizlenemiyorum.
Bağırıyorum... Ağlıyorum... Bağırıyorum...
temizlenemiyorum...
kendimi yıkıyorum, sular kaynar...
Hep ama, hep...
Kaynar sular, yıkıyorum kendimi,
temizlenemiyorum.
Bağırıyorum... Ağlıyorum... Bağırıyorum...
temizlenemiyorum...
kendimi yıkıyorum, sular kaynar...

Bir kabus görüyorsun, diyorlar;
uyandığında geçer...

Geçer değil mi? ...
Geçer mi? ...

Uyanıyorum
Bir tabuttan çıkan vampir gibi rengim karanlık
Kan ter içindeyim
ve bok kokuyor ellerim...
Hiçbir şeyin geçtiği yok

Nefes alamıyorum, boğuluyorum…
İçimde durduğum karanlık,
nasırlı bir deri gibi sarmış beynimi.
Kesip attıkça büyüyor mu, ne?

Huzursuzum!

Hâla mı cezalıyım? …

Hâla mı kâbus görüyorum? ...

Her gün aynı acıları yaşıyorum.
İçimde bir çığlık tınlamakta,“Ölmek istiyorum! ”
Susturamıyorum: İntikam birikintilerimi!
Kinimi de! ...
Öfkelerim büyütüyor yüreğimi!

Bir dil kendi çığlıklarına lal olur mu?
Oldurdular işte...
Anne, baba ve çocukluk adına suskunum…
Dilsizim...
Sağırım...
Sesim yok, haykıramıyorum...

Doğru bir şey değilse bu;
nedir,
nedir doğru?
Hiçbir şey gelmiyor elimden,
gitmeliyim buradan.
Annem,
anneciğim neredesin,
bana neden sahip çıkmıyorsun?
Görmüyor musun,
gitmek istiyorum…

Bir ıssızlığın ortasına hapsolundum,
yapayalnızım…
Ellerimden tutup yaşamamı isteyen yok!
Ne yapmıştım ki, neydi suçum?
Suçum neydi bilmiyorum, anlayamıyorum!

Hey! ...
Işığını kim kapattı güneşimin?
Nerede Güneşim? / Güneşim nerede?
Rüyalarım, hayallerim neden kapkaranlık?
Her yer/ her şey neden karanlık?
Nerede aydınlığım? /Aydınlığım nerede? ...
Çocukluğum nerede? /Nerede çocukluğum? ...
Hiçbir şeyin anlamı yok!
Yaşamak için hiçbir sebep yok! ...

Başlıyor işte gene aynı kâbus!
Gözlerimi yummamalıyım,
uyumamalıyım! ...
Korkuyorum! ...

Susmazsam lal sözcükler konuşacak, anlatacak…
Beynimi kaç parçaya ayırabilirsiniz?
Hangi lopuna kaç unutkanlık sığdırabilirsiniz?
Yaşadıklarımı unutmak
yaşayacaklarımdan vaz geçmekten daha zor...
Ölmeliyim ben.../ ben ölmeliym.../ ben...
ölmek istiyorum! ...

Duymuyor musunuz çığlığımı!
Ben, ölmek istiyorum! ...