Ayıklanmış hastalıktır
Gözlerine sızan uykusuzluk
Çözümsüzlüğünde boğulduğum
Çözümünde sabahı yoğurduğum
Suni gölgenin oturduğu
Sağlak bi elin ayası
Künyesinde “sen” yazan yakınlığı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ruh halini anlatım,hani eskiler olayı tefsir etmek derlerye öyle.
Kaburgasız Yalnızlığa hangi hüzün dayanır..Nemli gözlerin ağırlığı yürek dolusu acıyı andırır.
Ve....
Anlık bir iki cümle karaladım doğaçlama olsun diye..Yalnızlık konulu çok şiir yazdım Kaburgasız Yalnızlık hiç aklıma gelmemişti..Kutlarım..
Kaburgasız yalnızlığı bilmem ama
Benim yalnızlığım dimdik ayakta
Yüreğiniz dert görmesin...Saygılarımla..
Ağrıya hazırlık,kaburgasız yalnızlık,örelenen mavi renk,saklı kimliğe sırdaş,dağılan bir benin hayası,acıtan........Bunlar o güzel yüreğe yakışmadı Aylin hanım. Sizin satırlarınız gül açmalı oysa. Ya şimdi? Neden karanlık çökmüş satırlarınıza? Rica ederim,böyle yazmayın ve yaşamayın hayatı.
Renginiz yine mavi kalsın.
Lütfen!
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta