yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Ah! Göğüs kafesime saplanan o sıcak ağrı.
Her içime nefes çekişimde ruhumu parçalayan o acımasız, amansız ağrı.
Tanrım, bunun bitmesi için yıllarımı heba edip canımı verebilirdim.
Çok canım yanıyor çünkü.
Çaresiz hissediyorum buna karşı.
Savaşmak öfkeye müsaade ederken karşı koymadan öylece beklemek güçlenmesine izin vermek demek.
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta