Kabûlümsün Şiiri - Cüneyt Arslan

Ben gururumu yolunda un ufak ettim ezelden
Gururum bir daha kırılsa da gel kabülümsün
Dostlar hoş bakmasalar da ettiğim yeminden
Anam babam buna darılsa da gel kabülümsün

Gelinliğinin beyazı bana kısmet olmasa da
Elinde çeyiz diye bir kuru nimet olmasa da
Güzel gözlerinden başka bir ziynet olmasa da
Hanem ortadan ikiye yarılsa da gel kabulümsün

Bilmiyorum kaç senedir hayalini kurduğum
Pişmanlıktan başımı duvarlara vurduğum
Çoktur huzurunda el pençe durduğum
Gönlüm böyle yorulsa da gel kabülümsün

Çıkarız bir daha sonu bilinmez bir yola
Hakka sığınmaktır aşkta vacip olan kula
Yorulursak kabirde bir mahşerlik mola
Yolundan kabre varılsa da gel kabulümsün

Yuva diye başka bir kapının kadını olmuşsan da
Bir zaman saadeti o yuvanın içinde bulmuşsan da
Aşktan başka bir sevgiyle tamamen dolmuşsan da
Bir melek anne diye sarılsa da gel kabülümsün