Kabulümdür Bu Hayat Şiiri - İsmail Akyüz

İşte akşam oluyor yine geceye yakınım
güneşin batışı kadar sessiz ufka bakışım
birazdan hiç düşünmeden çöker karanlık
ay ışığı doldurur gökyüzünü yıldızlar görünür
yüzüme yeni bir sevecen gülümseme yayılır
küçük sevinçlerim beklemeden kendini büyütür
sebebim olur içimde yaşlı bir mutluluk canlanır
şimdilerde böyleyim budur şahsi durum ruhsalım
kendimi dahi unuttuğum ağır aksak ayardayım
umurumda değil artık nasıl olursa olsun yarınım
hiç kimseyi ilgilendirmez bu da benim meçhulüm
nerelerdedir bilmem ama kaldıysa hala bir iki dostum
merak etmesinler hiç beni eskisinden de huzurluyum
gözlerime dargın dudaklarım yılların suskunu
hayatın mefhumunu yaşadıklarım kadar anladım
tadını aldığım kadar sarıldım tükettiğim acılara
yaşamadığım hayallerin ukdesine saklandım
bir şikâyetim yok kabulümdür artık bu hayat
hüzünlerim tükendi geç kalmış bir mutluluk gibiyim
beni bekleyen yeni bir hayatın sonsuz gizemindeyim
ne olacaksa olsun yeter artık beklediğim
alnıma yazılan kadere çaresiz bir kuş gibi razıyım
buruk bir bakışın kaybolacak gamzesindeyim
yüreğim dingin bedenim yorgun her şeye hazırım

Hissediyorum biraz daha var yaşanacak zamanım
hala bu küçük dünyamın başına buyruk tanrısıyım
yüreğimi dolduran sevinçler kadar yaşama sevdalıyım
hala yaşadığım bu sebepsiz hayatı affediyorum
acılarımı ebedi yalnızlığımı karanlığımı
hayırsız gençliğimi hatalarımı günahlarımı
alınyazımı da sonuna kadar bağışlıyorum
bana sormadan alnıma nedensiz yazanı da
hala içimden geçen eskimiş köhne trenleri de
ruhumu çiğneyen taşıyamadığım ağır yükleri de
suskun dilimi kirli ellerimi günahkâr bedenimi
gerçekleri görmeyen gözlerimi sevgisizliğimi
beni hiç dinlemeyen hain serseri yüreğimi de
unutkan dostlarımı da bağışlıyorum sevmeyenlerimi de
bana kötü davranan umursamayan insanları da
iyi kötü ne varsa gelip geçen bu değersiz hayatımda
yaşadığım her şeyi hepsini bir bir bağışlıyorum
bir seni bağışlamıyorum yalancı umudum
ah sana nasıl aldandım olmayacak neler umdum
ne diyeyim artık evine sönmeyen ateşler dolsun
armağanı olsun sana acı haykırışı penceremdeki
kuşların
ve bir de seni içimde durmaksızın esen asi rüzgâr
bağışlamıyor yüreğim hep dargın sana
ölüme kadar kırgın