Kabulüm
Karanlık ben olayım aydınlık sen ol
Bi o kadar varlık sen,yokluk ben
Çocuklar benden korksun
Senin sokakların da oynasınlar saklambacı.
Kabulüm
Gözşayı ben gamze sen ol
Sevilen sen ol,nefret ben
Günün gülen tarafı senin ismin
Boy boy şişelerin eksildiği zaman benim.
Kabulüm,kabulüm ama
Sıcakla soğuğun aynı evreni
İlkbaharla kışın aynı iklimi
Gündüzle gecenin aynı günü
Kağıtla kalemin aynı şiiri tamamlası gibi
Tan vakti ele ele tutuşup
Bırakalım zamana iki çocuğumuz da oynasın sokaklarda.
Kayıt Tarihi : 1.12.2018 14:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enes Rıdvan Ayhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/01/kabulum-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!