Kimse sevemez benim kadar onu
Nasıl oldu bu işi yok oluşun sonu
Çıkmıyorsa içimizden sesinin tonu
Kalbimi yakan odur,onun külü odunu
Sanki komşuya oturmaya sohbete gitti
Gelecek diye bekledim sabrımı tüketti
Uyuya kalmışım rüyamda sanki gelecekti
Ölümünü bir türlü bu yürek kabul etmedi
Bir ses onun sesi gelir apartman girişinden
Merdivenlerdeki ayakkabsının tık,tık edişinden
Nasılda alışmışım onun bu sesli olarak gelişinden
Kabullenmek zor ölümünü,bekliyorum dirilişini ben
28.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 28.2.2008 21:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hala unutamadık kabullenmek çok zor bekliyorum gelecek diye

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!