Kabulleniş Şiiri - Sevtap Gülbiten

Kendime benzettim, yalnızlığını sevdim.
Sadece duyguları sende buldum, seni gördüğüm yolu sevdim.
Anılarını içinde ağartmanı, onlarla dost olmanı gördüm, sevdim.

Yalın yalnızlıkta kendinle dost olmanı,
İnsanlık değerlerini kaybetmemeni, olduğu gibi kabullenişini sevdim
Seni kendim sandım,
Kendimden çok sevdim...

Eğer adına sevda denilecekse demeden,
Seni o aynada gördüm.
Aynanın yanında sedeften kakmalar, bronz heykeller yoktu..
Seni sen olduğun için, kendimce sevdim.

Dert ortağım oldun sessiz savaşımda,
O savaşın adı AŞK' tı,
Ve aşk kaybetmekti.
Ona yakışmıştın bilmeden.
Seni bugünlük değil,
Ömürlük ve ötesi sevdim.

Seni sonsuz sevmek için sevdim..