Kabulleniş Şiiri - Efecan Özkurt

Ruhumun derinliklerinde saklı bin bir yara
Bak kanıyor hala, ziyafet çıktı onca asalağa
Yardım ellerini uzattılar, bir ellerinde şifa
Diğerinde henüz taze bilenmiş bir kama

Şiddetli fırtınaların ardından yağmur henüz dinmişti
Yavaş adımlarla dışarıya attı kendini
Temiz hava ciğerlerine dolarken hüzün kapladı içini
Var olmanın dayanılmaz ağırlığı tüm vucuduna nüksetti

Kabullenmekten başka çaresi yoktu. Yalnızlığıyla barıştı, yalnızlığına sarıldı.