Kabulleniş Şiiri - Elif Erdem

Seni düşünmekle geçiyor bir omür
Sesini özlemekle, tenini istemekle geciyor
Sana adanmış dizeler özgür
Sensiz geceleri tüketmekle geciyor.

Sesini mi encok ozledim
Yoksa icimi titreten gozlerini mi
Sevisini mi ozledim
Sensizlik alışkanlığında sessizliğini mi...

Sana seslenmekten yorgun dudaklarım
Adını anmaktan yorgun ve biçare
Yazmaktan yorulmayan ellerim
Artık dopdolu soylenmemiş kelimelerle...

Sensizlik isyanı yorgun bir kabulleniş,
Seninle geçen zaman acılı, puslu bir geçmiş
Seni sensiz sevmekten yorgun şu gönlüm
Artık seni sadece dizelerde sevmeyi seçmiş...