Kabullendik Şiiri - Mücahit Karaçınar

Hep kabullenmiştik sessizliği
Bir sineğin çırpınışından daha garip bir şey görmedik
Birde ağır merdim akan gözyaşı aynalarda
Hep kabullenmiştik yalnızlığı
Bir kuş konsa omuzlarımıza
Dokunmaya korkardık
Kabullenmeye uçup gideceğini
Taki biz gidene dek
Sessizliği ve yalnızlığı bir başına bırakıp
Başımızın toprağa
Çıt çıkmayan dünyamızın içindeki
Fısıltılarla kıpırtılarlarla buluşana dek