Olmayacak dualara aminler çekilmezmiş
Oysa bir umuttur ya yaşamak!
İsterdim sen ol
Bilirim! Benim köyüm uzak düştü senin şehrine
Gittiğinde anladım
Gittin sen elde kalan ben
Sen en çok seven
Bu filmi senden önce görmüştüm defalarca ben
İki ayrı yakadan aynı denize demir attık
Maviye birikmiş özlemler yükledik
İçimizde bitirdik bir gecede ateşe verdik geçmiş yok
Ben sormadım o hiç merak etmedi!
Anlatsaydım o da karalardı mutlaka bir şeyler
Yalan söylemeyi becerecek ustalıkta olsaydık ki değildik
Unuttuk ben unuttum o unutmuştu
Yarınlar bizi bekliyor olacaktı yarınlar yarınsız yarınlara yolcusuz istasyon
Gittin sen elde kalan ben
Az mı sevdik acemi iki aşık
Adam biz birbirimizi ne çok sevdik bencilce
Tenha saatlerde susarak seviştik el ayak çekilince
O korkak ben ürkek yorgun
Şimdi bütün iyi niyetlerimi sallıyorum körfeze
Ne varsa elde kalan
Bütün ceplerimi boşaltıyorum
Önüm arkam sağım solum
Canım acımıyor acıtmıyor bu kanayan yaralar
Kötü insan yok kötü insanlarda yok
Oyun oynamak güzel eğleniyor Alem-i Cihan
Herkes iyi birer oyuncu
Ortada ben ebe
Ya şimdi kalk gel ya da sen de git
Yaktıkları kadar yanacaklar sobe...! ! !
(18.09.2012)
Dilek MertKayıt Tarihi : 4.1.2013 08:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!