Kabul etmiyorum Şiiri - Hatice Nayır

Şimdi katran karası bir gece,
Şimdi parçalayan bir pençe,
Ve şimdi bitmeyen bir işkence...
Sessizim.
Suskunum.
Uykusuzum.
Yorgunum aşkla savaşmaktan,
Umutsuzum.
Yitirdiğim ne çok şey var,
Kazandığım hiçbir şeyin yanında...
Şimdi acılara saklanıyorum,
Gözyaşlarımla yıkıyorum ruhumu...
Ve yüreğime gömüyorum
Dinmeyen mutsuzluğumu...
Bilmiyorum, ne zaman biter bu hüzün?
Ne zaman alır başını gider bu aşk?
Kendi kendimi boğazlarken ellerim,
Buluşur mu bir daha ellerinle?
Bilmiyorum, bize neler olacak?
Sen misin içime bu kederi yığan,
Yoksa ölüme mi gider bu yolculuk?
Bekliyorum sadece artık...
Belki bir ses,
Belki bir nefes kurtarır beni...
Hala yüreğimde,
Hala ruhumda,
Hala varlığımda,
Gizlerken seni...
Gözlerim nasıl kabul edebilir ki
Seni bir daha asla görmememi?