Kabul Et Şiiri - Murat Gezici

Bilemedin giderken aslında böyle bitmeyeceğini,
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına,
Bilemezdin seni bir ömür boyu
İlk günkü kadar çaresiz seveceğimi…

Sabahın ilk ışıkları vuruyor gönlümden içeri,
Bugün bayram, hadi gül biraz diyorum,
Gülüyorum…
Ve kendime gülüyorum öylece..
Delice…

Hangi pencerelerden uzaklara bakar gözlerin,
Hatırladığında mazimizi,
Ve dar geldiğinde odalar bedenine,
Unutmak kolaydı, hadi söyle şimdi.
Söyle de duysun o nankör kulakların bir kez daha ismimi,
Söyle ki hissedemesin o vefasız ellerin tenimi.
Ve o dudakların yalan söyleseler de,
Şimdi gerçeği fısıldadığında kulaklarına,

Aklının dumura uğradığı bir bayram arifesindesin.
Ve bayramların gönlüne merhaba diyemediği bir ses ile,
Çaresizlik mi ?
Daha beter bir tınıyla,
Ve hissedememenin,
Düşünsen bile hatırlayamamanın verdiği sancıyla,
Amansız bir veba gibi hüzün işgali başladı,
Yüreğinin tam ortasından tüm bedenine yayılan.
Bilemedin giderken aslında böyle bitmeyeceğini…
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına,
Bilemezdin seni bir ömür boyu,
İlk günkü kadar umarsız seveceğimi….

Baştan sona yaşanmayanlarla…
Hatırında ne kaldıysa ve neyi hissetmek istediysen,
Ama hissedemediysen…
Ve ağladığında, geceleri boş duvarlar karşısında,
Ve aynalara yalan söylerken her defasında,
Ve sen ey zalim!
Haykır bir kez daha,
Ben katilim de mesela,
Ben zalimim de!
Ben evet ben kendi ellerimle yaptım de!
Bir kere de kabul et yapmadıklarını.
Vurduğunda kanamadan düşen boynumun hatırına,
Ben celladım de!
Bir kez kabul et.

Bitmeyen sevdalar adına,
Ve hissedilmeyen,
Ve hissedemediklerin hatırına,
Bir kez de kabul et.

Bilemedin giderken aslında böyle bitmeyeceğini,
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına
Bilemezdin seni bir ömür boyu
İlk günkü kadar sımsıcak seveceğimi…..
Bayramların gülen yüzü olmaya kudretin var mı
Bir çocuk masumiyetinde şeker isterken kapıdan
Utangaç bakışlarının altında ki sen
Hiç ölmedin …