Namluda kalan son atımıda kullandım dün gece.
Son bir umut,son bir gayretle.
Sesimi duyurabildimmi yüreğine?
Bilmem...
Senden bir karşılık gelmeyecek belkide.
Belkide boşa kürek çektim yine.
Kabul ediyorum,küçük bir ihtimaldi.
Sensiz,senin için kurduğum düşlerimde.
Nazarında tesiri olmadı yaptığım onca şeyin.
Ama bir umut.
O umut üstüne dönmüyormu şu dünya dediğin.
Küskünüm kaderimede.
Bir açıklaması yok yaptığı onca kahpeliğin.
Kabul ediyorum,kendi kendimi kandırdım hep.
Sensiz, senin için kurduğum düşlerimde.
Ne yaparsın bende böyle biriyim işte.
İçimde yeşeren umutlar tükenmiyor nedense.
Yıldırmadı aldığı darbeler.
Şu gönül dediğininde.
Kabul ediyorum,başarısızlığımın tek suçlusu benim.
Sensiz, senin için kurduğum düşlerimde.
Bir yanda bulduğum her ağaca astığım dilek çaputları.
Bir yanda nasip- kısmet için okuduğum sevda duaları.
Eksik olan ne? Kime ne yaptım? Mutlaka bir yerde bir yanlışlık olmalı.
Kabul ediyorum,eksik olanda yanlış olanda benim.
Sensiz,senin için kurduğum düşlerimde.
Kayıt Tarihi : 7.5.2024 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!