Cam kırıkları hüznünde sokaklar
ve ufak bir çocuğun utangaçlığı......
bir fırtınada atılan yüzük pişmanlığı
her gelişinle balkonlara taşıyor sevinç.
Mahalle megafonundan belediye ikaz ediyor
'su faturalarının son günü,acele edin! '
kimse oralı olmuyor,herkes de
ip atlayan ufak kız çocuklarının duyarsızlığı
yanlız ben ilgileniyorum
hiç dalından kirazı yiyemediğim gibi
hiç bir faturayı da zamanında yatıramam
çünkü yaşamak cezadır belli bir oranda
Sakin semtlerin mutlu insanları anlamaz beni
sakin sakin gemilerini yüzdürürken
hep fırlayarak uyandım acılardan
Hüzün denizinde
salınarak yüzen kuğu kadar alımlıdır acılarım
gönderilmeyecek bir mektubun
yazılmasındaki saçmalık kadar
saçmadır pişmanlıklarım
Tarihe not düşen bir vakanüvistim
düştüğüm şey başkalarının
bense hiç bir şeyim
hiç bir anlamı olmayan
Kayıt Tarihi : 13.2.2006 16:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!